Op zaterdag 11 november vond in Muiderberg de finale van het jeugdclubkampioenschap voor E-teams plaats. SHTV had zich hiervoor weten te plaatsen dankzij een fraaie derde plaats in de halve finale. Zouden we ook in de finale een mooie klassering kunnen behalen? Een blik op de deelnemerslijst maakte wel duidelijk dat we hier een zware dobber aan zouden hebben.
Het E-team dat de halve finale speelde, kwam ook nu weer aan de start: Dhanesh, Jo, Ryoga en Tijn. En omdat Jo in de middag andere verplichtingen had, nam Brandon ’s middags zijn plaats in.
In de vierde ronde stond er een uitwedstrijd op het programma tegen Zukertort Amstelveen 2. In de buurt van Hoofddorp, de woonplaats van Maarten, die ons had uitgenodigd om na afloop een door hem verzorgde rijsttafel te nuttigen. Dat zou een mooie motivatie moeten zijn, want zo’n avond is na een dikke nederlaag toch net wat minder leuk. En zowaar, we wonnen.
Op dinsdag 21 november speelde ons bekerteam voor de HSB-beker uit tegen Rijswijk. Vorig seizoen was SHTV tot de halve finale gekomen, waar de latere bekerwinnaar DSC te sterk bleek. Hoewel de tegenstanders op papier sterker waren, weet je het bij een strijd op slechts vier borden maar nooit.
Rik speelde tegen ons oud-clubgenoot Thomas de Ruiter. Rik kwam slecht uit de opening en kwam erg passief te staan. Hij verzuimde in een variant te stappen die wat meer ruimte en tegenspel gaf. Thomas verbeterde zijn positie en haalde het eerste punt voor Rijswijk binnen.
Na de vliegende en veelbelovende start tegen Scheve Toren 2 was Rijswijk 3 op 2 november de tweede tegenstander van ons derde HSB-team. Gelet op de gemiddelde ratings van beide teams beloofde het een spannende wedstrijd te worden en dat werd het ook. Hoewel des middags nog werd overwogen om de wedstrijd uit te stellen vanwege de over ons land razende storm Ciarán werd uiteindelijk toch besloten om gewoon te gaan spelen. En op één Rijswijkse speler en de scheidsrechter na bleek iedereen ondanks die storm toch in staat om tijdig aanwezig te zijn.
In de verslagen van het eerste en tweede team is al uitgebreid verteld over de rommelige voorbereiding op de KNSB-wedstrijden. Gelukkig hoefde ik me over de opkomst van de SHTV 3-spelers geen zorgen te maken, die komen wel. Het enige gevolg van de perikelen bij de hogere teams was dat ik als invaller met het eerste meedeed. Ook leuk, maar wel jammer dat ik niet met mijn eigen team kon meespelen.
Zaterdag 4 november 2023 gaat de boeken in als de eerste keer dat SHTV met 3 teams samen een thuiswedstrijd in de KNSB speelden. Dit smaakt naar meer en gelukkig zijn er nog twee van die speeldagen in de komende tijd. Erg leuk dat de spelers bij een rondje langs de velden niet alleen het eigen team aan het werk kan zien, maar ook de verrichtingen van de andere twee teams. En hoewel het streven is naar een goed resultaat op het schaakbord, gaat het mijns inziens vooral ook om een leuke schaakmiddag met je clubgenoten die soms ook je vrienden of familieleden zijn.
Op vrijdagmorgen om 5:30 uur schrok ik wakker. Ik had vergeten de teamleider van het bezoekende Oud Zuylen Utrecht een uitnodiging te sturen! Nu heb ik het idee dat veel clubs dit sowieso niet meer doen, maar het is toch wel netjes. Ik vroeg me af hoe dit nou toch kon gebeuren en al snel had ik het antwoord. Meestal is er een week voor de wedstrijd ongeveer duidelijk wie er wel en niet kunnen, wie er dan als invaller beschikbaar is en wat de opstelling moet worden. Met de mail aan het eigen team met de opstelling kan dan direct de uitnodiging voor de tegenstander de deur uit. Deze keer verliep alles op rolletjes. Anderhalve week van tevoren een appje in de groepsapp: ‘laat even weten dat je mee kunt doen’. Binnen twee uur had iedereen bevestigd, snel nog even wat opstellingswensen geïnventariseerd, een masterplan bedacht met de opstelling en klaar was Wouter. Ik vond het wel erg vroeg om de tegenstander ook al te mailen, dat kon nog wel een paar dagen wachten. Mooi, alles onder controle. En dat werd vervolgens vergeten. Tevreden met deze conclusie viel ik weer in slaap om later op de ochtend alsnog de uitnodigingsmail te versturen.
Wij traden 30 oktober aan tegen DSC 1 met nieuwkomers Bart van den Bosse en Hubert Schoen, hoewel laatstgenoemde eerder jeugdlid van ons was. Beiden hadden recent al gedebuteerd in SHTV H2.
Ik mocht het opnemen tegen Joost Michielsen, die ook een jeugdverleden bij ons heeft. Joost is steengoed geworden en stelde mij voor de nodige problemen. Dat hoeft nog niet te betekenen dat ik dan in 22 zetten moet verliezen. Ik beloof u dat ik mijzelf zal straffen voor dit gepruts. Dat doe ik door gezonde doch vieze oud-Hollandse groenten voor mijzelf klaar te maken en die dan op te eten.
Dit begin beloofde niet veel goeds en evenmin de laatste twee uitslagen tegen DSC 1: steeds 7-1 verloren.
Vorig seizoen verloren we nipt in een marathonsessie van het tweede van DD, nu tegen het eerste was de verwachting dat het niet zolang zou duren. De ambitie om na een onverwachte degradatie terug te keren naar de hoofdklasse van de HSB druipt er vanaf.