Al vele jaren organiseert LSG tussen Kerst en Oud en Nieuw het Oliebollentoernooi ofwel het snelschaakkampioenschap voor clubteams van de LSB. Sinds enkele jaren staat het toernooi ook open voor clubs uit de HSB en daardoor is het elk jaar weer volle bak in het Denksportcentrum Leiden. Vanzelfsprekend was SHTV ook van de partij, met twee teams. SHTV 2 was een vader-zoon team (Olav en Robin van Leeuwen en Eric en Thomas Alvares) en eindigde in de middenmoot. Helaas was uw verslaggever elke ronde te lang bezig om ook nog wat van de wedstrijden te zien.
In de vijfde ronde stond de confrontatie met DD 3 op het programma. Een sleutelwedstrijd voor beiden in de strijd tegen degradatie. DD nog zonder punten moet winnen, wij mogen niet verliezen.
Met maar liefst 3 invallers gingen we naar Delft om de in december afgelaste wedstrijd in te halen. Daarvoor moest ik alle borden van het derde langs, maar deze inspanning wierp wel zijn vruchten af.
Op 3 februari jl. speelde SHTV 1 een uitwedstrijd tegen Goes 1. Na Asten in Brabant dus weer een dagtocht. Vanuit diverse plekken in Nederland vertrokken de spelers naar Zeeland en via de app wist de teamleider zeker dat iedereen ook onderweg was en op tijd zou komen. Het zou een zware middag worden en zeker toen in de speelzaal (in een bowlingcentrum) bleek dat Goes met de basisacht speelde. Aan onze kant was het ook de bedoeling dat we dit seizoen eindelijk weer eens met het basisteam zouden spelen, maar uiteindelijk moest Bart Verbaan verstek laten gaan en werd zijn plek ingenomen door Eduard van Dijk.
Over het Tata Steel toernooi is inmiddels alles wel gezegd en geschreven, behalve dat een aantal SHTV’ers aan dit evenement heeft deelgenomen, met redelijk succes. Maarten Stolte, Peter Vorstermans en Piet Sikkes speelden in de weekendvierkampen en eindigden alle drie (al dan niet gedeeld) bovenaan. Maarten werd met 2 punten gedeeld eerste in groep 3S; Peter idem in groep 3N; Piet was in groep 7G de sterkste met 2,5 punt.
Een slecht begin van het nieuwe jaar voor SHTV 3. De wedstrijd tegen het sterke DSC 5 werd met 6-2 verloren. En die uitslag was niet geflatteerd: de zes verliespartijen waren echte verliespartijen en de twee winstpartijen kwamen met een dosis geluk tot stand. Een korte impressie.
Op bord 1 in eerste instantie een gelijkopgaande strijd, en op een gegeven moment leek het erop dat Olav met een paar tactische grappen zijn tegenstander kon verrassen. Waarschijnlijk heb ik me vergist, in ieder geval moest ook Olav vandaag het onderspit delven.
Op 15 januari was het weer tijd voor de volgende externe partij van het vierde team. Op deze maandagavond mochten we op bezoek bij Lierse 2. Het bleek, net als de vorige maandagwedstrijd, weer een flink karwei om genoeg spelers op de been te brengen. Met behulp van Theo Dekker en Martin Brummelkamp wisten we toch met z'n achten aan te treden.
13 november mocht het vierde op stap naar Delft, waar DSC 10 ons opwachtte voor een schaakmatch. Door een aantal afzeggingen waren we helaas niet in de mogelijkheid om met een vol team aan te treden. Ik had desondanks goede moed in een positief resultaat. De gedeelde punten zijn dan ook een teleurstelling te noemen.
We begonnen dus al met een 1-0 achterstand, niet even later was de stand compleet onverwachts 2-0 voor de Delftenaren. Ard leek goed te staan, maar gaf zomaar zijn tegenstander de mogelijkheid om mat te zetten.
Op 21 december waren er slechts een paar gastspelers, een beetje een tegenvaller. Voor een groep jeugdspelers was het de eerste keer dat ze ook deelnamen bij het oliebollentoernooi van de senioren, lekker een extra oliebol en nog eens een flinke reeks partijen te spelen. De leukste verrassing was zeker de aanwezigheid van Miron Ashkenazy, die even over was uit Los Angeles.
