Zo kan het dus ook

Op een glibberige 15 december mocht het derde HSB-team bewijzen dat het gelijkspel tegen Promotie 3 een vergissing was. Alleen ... tegenstander RSC-Belgisch Park 2 stond wel op de tweede plaats in de groep. Bart Verbaan wilde als oud-lid van die vereniging wel wedstrijdleider zijn, met een knipoog bedoeld uiteraard. Gelukkig was kersverse vader Maarten van der Vegt weer beschikbaar en de vaste teamleider bracht extra animo mee, want aan geen enkel bord stond een speler achter in tijd. Joost was iets later gekomen, want zijn vervoer heeft helaas vaak invloed op zijn reistijd, maar toen stond hij al snel goed ontwikkeld met een zee van tijd meer.

Jesper had er ook zin in en wist een goede stelling te bereiken. Wie daarna even ergens anders was geweest, zag hem vervolgens in de hal bij de bar verschijnen. Het eerste punt was binnen. Voor Maarten en Frans verliep de strijd minder spectaculair en alle pogingen om een voordeeltje te bereiken werd vakkundig door de tegenstanders gepareerd. Aan beide borden volgden dan ook remises. Niet slecht, want Jan zag kans door de verdediging van de altijd lastige tegenstander Gerard van der Zijden te breken en hielp de voorsprong te vergroten. Met de 3-1 voorsprong die er op het scorebord stond was de hoop op een overwinning een stap dichterbij en de koek bleek nog lang niet op, want Joost voegde zich bij zijn succesvolle teamgenoten.

Nog een halfje te gaan en aan de drie overgebleven borden zag het er gunstig uit. In elk geval dreigde er nergens een verliespunt en dat bleek al snel toen Peter ook een overwinning liet boeken. Eric stond intussen al de hele partij goed, had een goede tijdverdeling en het was wachten op de genadeklap. Intussen was ook Steven nog bezig en maakte het zichzelf bijna te moeilijk.