Weinig opvallende resultaten voor SHTV op het Noteboomtoernooi

Het Leidse Noteboomtoernooi wordt al sinds 1936 gehouden en stond ook dit jaar weer eind februari op de agenda. 11 SHTV’ers deden een weekend lang een poging om met hun naam op de wisselbokaal te komen waar beroemde schakers als Timman, Donner, Euwe en Botwinnik al op staan. Of nou ja, die kans had je alleen als deelnemer in de A-groep, de meeste SHTV’ers speelden in een andere groep. Alleen Twan en Thomas maakten kans op de begeerde bokaal.

Op de februari-ratinglijst waren Hubert, Jesper en Wouter net onder de ratinggrens voor de A-groep terechtgekomen. Dat opende wel perspectieven op de clubprijs (taart voor de hele vereniging op een clubavond), zeker omdat de organisatie ook Luka, die op papier tot de subtop van de A-groep behoorde, nog aan SHTV koppelde. En Luka scoort eigenlijk altijd wel minimaal volgens rating. Tel daarbij op dat ook diverse andere spelers zomaar voor een verrassing zouden kunnen zorgen en de prijs voor de vier beste deelnemers van een club lag voor het grijpen. In theorie dan toch. In de praktijk blijkt een hoge rating met name in de B-groep geen garantie voor een goed resultaat. Daarnaast besloot ik om toch maar aan de vierkampen mee te doen in plaats van het open toernooi. Een heel weekend met vijf of zes partijen schaken is wel wat veel. Dan zijn de vierkampen met één partij per dag een stuk relaxter. Deze vierkampen zijn een aantal jaren geleden geïntroduceerd onder het mom om ook 50-plussers een leuk potje te laten schaken, zonder tegen al dat talentvolle grut te hoeven spelen. Maar als je jonger was, maar je wel oud voelde, mocht je ook wel meedoen. Jarenlang was dat voor mij een reden om hier niet aan mee te willen doen. Maar ach, je wordt zelf ook ouder en wat minder principieel. Het werd dit jaar ook iets anders gebracht: voor senioren. Toen ik nog jong was, golden bij schaken senioren als al degenen die op de reguliere clubavond kwamen en geen jeugd meer waren, dus daar paste ik prima in. Maar tegenwoordig denk ik meer aan al dan niet vitale mensen boven een zekere leeftijd. Ik weet niet welke doelgroep de organisatie voor ogen had, maar de gemiddelde leeftijd bij de vierkampen was wel beduidend hoger dan in het open toernooi. Al dan niet typische kwaaltjes van ouderen (de klok van je buurman indrukken in plaats van je eigen klok, op luide toon vragen ‘Wat zegt u?’ enz) kwamen veelvuldig voor.

‘Vroeger’ werd het toernooi in een of twee grote zalen gespeeld en kon je makkelijk bij elkaar kijken. Op de huidige locatie wordt in klaslokalen gespeeld en zaten de vierkampers ook nog eens een verdieping hoger dan de meeste andere spelers. Dat wierp toch wel een drempel op om regelmatig bij clubgenoten te gaan kijken, dat was wel jammer. Wel wat het lekker rustig. Waar de anderen regelmatig last hadden van gesprekken op de gang of schreeuwende kinderen was het boven een oase van rust. Alleen uitgerekend een wedstrijdleider begon een keer op luide toon een gesprek met bekenden. Maar dit wordt dus wel een verslag vooral van horen zeggen of gebaseerd op scorebordjournalistiek omdat ik weinig partijen heb kunnen volgen.

De vrijdagavond begon goed. In de A-groep wonnen zowel Twan als Thomas, die fraai een speler met bijna 2100 rating versloeg. In de B-groep won Evert heel snel en ook Karl won. Bart (van den Bosse) won ook, maar speelde onder de vlag van LSG en deed dus niet mee voor de verenigingsprijs. Uitgerekend de hoop op een topscore won niet: Jesper speelde remise, Hubert begon met een bye.  In de C-groep won ook Niels. Ondergetekende behaalde een remise, was als een-na-laatste klaar, miste net de bus en was uiteindelijk pas om tien voor half één thuis. Bij de bushalte trof ik Thomas en Jesper, die een nog veel langere thuisreis voor de boeg hadden en bovendien alweer de volgende dag om 9 uur moesten aantreden. De vierkampen gingen pas ’s middags verder, maar een groot deel van de extra vrije tijd ging bij mij verloren aan wakker liggen over de gespeelde partij. Wat was ik blij met de keuze voor de vierkampen.

Op de tweede dag verdween de clubprijs al snel uit zicht. Dat lag niet aan Twan want hij deed het prima in de A-groep. Hij begon met 2,5 uit 3 en die remise was ook nog eens een gemiste kans. Tegen FM Midas Ratsma stond hij na 10 zetten al totaal gewonnen, maar de beslissende klap bleef uit, het voordeel werd steeds iets minder en een toreneindspel met pion meer bleek niet te winnen. Thomas kreeg ook regelmatig goede stellingen, maar werd daar niet voor beloond. Evert begon met 2 uit 3 en Karl zelfs met 2 uit 2. Ook de derde partij stond hij gewonnen met materiaal voor. Maar wel met nog 15 seconden op de klok en dat bleek uiteindelijk toch een beslissende factor.

Ook op zaterdag konden degenen die ik zag als belangrijkste kandidaten om bij te dragen aan de clubprijs, helaas niet aan die verwachtingen voldoen. Hubert en Jesper begonnen allebei met een half uit 2 en Luka zelfs met een half uit 4. In de avondronde namen Evert en Karl allebei een bye (goed voor nul punten), dus dat droeg ook niet echt bij aan het clubresultaat. Twan ging ‘s avonds lang gelijk op tegen Onno Elgersma die uiteindelijk het toernooi gedeeld zou winnen, maar in een aanvankelijk nog bijna gelijk toreneindspel werd de stelling langzaam steeds lastiger, zijn bedenktijd steeds minder en uiteindelijk viel zijn vlag in al moeilijke stelling. Geen clubprijs dus.

Op de laatste dag ging iedereen min of meer richting zijn verwachte score en scoorde alleen Twan meer dan een half punt boven ratingverwachting. Twan trof met 3,5 uit 5 de enige concurrent met een lagere rating. Daar leken kansen te liggen, maar daar dacht zijn tegenstander ongetwijfeld ook zo over. Helaas werd het een nul en geen ratingprijs als beloning voor een goed gespeeld toernooi voor Twan. Thomas wist in de laatste ronde nog een gelijkstaand toreneindspel te winnen nadat zijn tegenstander de koning liet verdwalen aan de verkeerde kant van het bord en sloot het toernooi daarmee goed af. Luka herstelde zich nog wel, maar het eindresultaat viel wat tegen met 2,5 uit 6.

In de B-groep konden Jesper (3,5) en Hubert (3) geen potten breken. Jesper won nog wel van de Nederlands kampioen t/m 9 jaar. Evert en Karl eindigden een beetje in de plus qua rating. Maar ik kan me voorstellen dat met name Karl niet erg tevreden was. Ook de laatste partij zag het er weer erg goed uit: hij had dame, paard en zes pionnen, terwijl zijn tegenstander met koning, dame, toren en twee pionnen vooral in de linkeronderhoek van het bord stond opgesteld. Tot mijn verbazing stond er in de uitslagen toch een nul voor Karl, dus kennelijk is hier alsnog iets misgegaan of was mijn inschatting niet zo accuraat. Bart moest helaas na vrijdagavond afhaken.

In de C-groep eindigden René (3,5) en Niels (3) net iets boven rating.

Ikzelf hield als enige iets tastbaars over aan het toernooi. Na twee remises wist ik de laatste partij te winnen. De gedeelde eerste plaats in de vierkamp leverde een fraaie beker op. Maar meer nog dan beker was iets anders de mooiste opbrengst van de dag. Namelijk een mooi dame-offer. Of nou ja, eigenlijk toch niet, maar het voelde wel zo.

De resultaten van alle SHTV’ers:

De foto bij dit verslag is gemaakt door Harry Gielen.

Natuurlijk moet ik het slot van mijn partij nog even laten zien (sorry voor degenen die ik hier al eerder mee lastig heb gevallen…)