SHTV overvleugelt de concurrentie in Leiden

Ook dit jaar was SHTV weer met twee teams vertegenwoordigd op het jaarlijkse Oliebollentoernooi van de Leidse Schaakbond. De 41 deelnemende teams waren verdeeld over drie groepen van 13 of 14 op basis van rating. Alle teams in een groep speelden zowel met wit als zwart tegen elkaar. Dit leverde 26 partijen met speeltempo 3+2 op. Beide SHTV-teams kwamen uit in de B-groep en eindigden daar als eerste en tweede.

Er waren precies acht aanmeldingen en omdat de vier laatst aangemelde spelers graag bij elkaar in een team wilden, was het makkelijk om de teams in te delen. Toevallig lag de gemiddelde rating van beide teams maar twee punten uit elkaar en ontstond er een team met vooral jeugd (Thomas, Hubert. Robin en Olav, SHTV 1, gemiddeld 1928) en een team met vooral ervaring (Maarten, Wouter, Bart en André, gemiddeld 1926 en dus SHTV 2).

Het toernooi leek dit jaar kwalitatief wat minder sterk bezet dan andere jaren. Of we worden zelf beter natuurlijk, dat kan ook. Het betekende dat op de laatst gepubliceerde deelnemerslijst we als 13e en 14e ingeschat werden. Dit zou waarschijnlijk voor beide teams deelname aan de gevreesde A-groep betekenen. In veel toernooien is het spelen in de hoogste groep een eer, maar bij dit toernooi is dat toch altijd net anders. De A-groep is altijd heel sterk, zo komt LSG met meerdere Meesterklassespelers – dit jaar verdedigde Jan Smeets het eerste bord van het eerste team – en zijn er nog veel meer sterke teams. Het team dat als laatste de A-groep haalt, wacht meestal een moeizame middag met veel nederlagen en door het moordende schema lijkt het dan een lijdensweg zonder einde. Bij toernooi met voorronden heb je dan in ieder geval in de voorronde nog een leuk resultaat behaald, maar daar doen ze hier niet aan. Omdat er op rating wordt ingedeeld en dan in drie groepen verdeeld, kun je vooraf ook niet goed inschatten waar je terecht komt. Tijdens het etentje na de laatste KNSB-wedstrijd waren de spelers van team ‘ervaring’ toevallig allemaal aanwezig en leek de conclusie dat af en toe een ronde vrij wel relaxt is en dat het niet leuk was om in de A-groep te komen. Nu dat wel dreigde te gebeuren, leek het me een goed idee om toch nog op zoek te gaan naar een vijfde speler om de druk wat te verlichten. Dat kon natuurlijk een speler met lage rating zijn om het gemiddelde te drukken, maar dat zou flauw zijn (bovendien werd naar de rating van de vier sterksten gekeken). Dus bedacht ik wie er nog een versterking zou zijn, het bovendien leuk zou vinden om tegen alle toppers uit de A-groep te spelen en daarnaast – omdat het kort dag was en er geen tijd meer was een dag op reactie te wachten - waarschijnlijk ook nog zou kunnen. De spelers van de shortlist bleken helaas allemaal verhinderd. Daarom gingen we toch maar gewoon met ons vieren. Is er nou iemand die ook wel mee had willen doen, wees niet beledigd dat je niet benaderd bent. Dat is zeker niet vanwege twijfel over je schaakkwaliteiten, maar omdat ik dacht dat je niet zou kunnen of willen. Of omdat ik je vergeten had, dat kan ook. En je had natuurlijk ook gewoon op de uitnodiging van Ben kunnen reageren :)

Ik bereidde me dan ook voor op een zware dag met veel verliespartijen. In gedachten had ik de openingsalinea voor het verslag al klaar, namelijk met als inhoud dat ook deze teamwedstrijden naadloos pasten bij de resultaten van SHTV 1 in de KNSB-competitie in 2024.

De dag begon met een tegenvaller. Ik was altijd erg tevreden over de kwaliteit van de oliebollen en het is al een paar jaar gewoonte geworden om op weg naar de speelzaal even bij de leverancier van de oliebollen langs te gaan om er thuis ook wat te hebben. Helaas stond de winkel dermate vol dat ik besloot maar door te lopen. Ik was immers aangewezen als vrijwilliger om het inschrijfgeld te betalen. Een volgende kans zal er niet meer komen, want de bakker sluit aan het eind van dit jaar de deuren.

Bij de inschrijving bleek dat er ook een enorme meevaller was. Beide teams waren toch in de B-groep terechtgekomen. Er was een team dat zich op het laatste moment wel had weten te versterken en daardoor ons gepasseerd was op rating – en vervolgens in de A-groep alles verloor – en de A-groep bestond bovendien maar uit 13 teams. Of dat was om onze gelijkwaardige teams bij elkaar te houden, werd me niet duidelijk. Achteraf kwam het dus wel goed uit dat de potentiële versterkingen allemaal niet konden. We kregen in de loop van de dag diverse vragen of de teams bewust zo met gelijke rating waren samengesteld (en ook nog om de A-groep te ontlopen), maar dat was dus niet het geval.

Bij het inschaken bleek ik vrijwel niets te zien aankomen en daar hadden enkele anderen ook last van, dus het kon nog steeds een lastige dag worden. Het ging ook nog even over hoe strikt je de regels wilt toepassen als het toch vooral om de gezelligheid gaat en de conclusie was dat de regel van aanraken is zetten toch wel gehandhaafd moet worden.

De organisatie had een schema gemaakt waarbij de sterkste teams elkaar in de laatste ronden zouden treffen. Er was dus nog tijd om een beetje warm te schaken. Dat bleek nodig. Maarten begon stroef met twee halfjes in de eerste vier partijen en ik begon dan wel met 5,5 uit 6, maar dat was met veel dank aan de tegenstanders. Ik had het idee dat ik maar wat deed en vervolgens deed de tegenstander in een gewonnen stelling alles cadeau. Dat begon al in de eerste partij: in een eindspel met allebei dame en toren had ik twee pionnen minder. Ik viel een pion en een toren aan, waarop zwart enthousiast zijn dame vastpakte en daarmee (letterlijk) nog een witte pion van het bord tikte. Om met de dame in de hand te beseffen dat dat geen goed idee was. Hij zette de pion terug, hield de dame in de hand en begon te denken. Na een seconde of 20 wees ik er toch maar op dat de regel van aanraken is zetten ook geldt als je materiaal van de tegenstander aanraakt. Hij gaf aan die regel niet te kennen (hij leek me wel eerlijk) en gaf toen maar op.

Na vier ronden was de opwarmtijd wel voorbij en stonden SHTV 1 en 2 samen bovenaan, met Op Eigen Wieken op een punt achterstand. Deze drie zouden onderling de prijzen gaan verdelen. Haeghe Ooievaar deed ook nog een tijdje mee, maar kon het tempo toch niet bijhouden ondanks de aanwezigheid van Stefan Bekker op bord 1. Omdat we achter elkaar in het schema zaten, mocht SHTV 1 de eerste mentale dreun uitdelen, waarna het tweede dat nog eens dunnetjes over kon doen. Door de dag heen werden de resultaten vergeleken en het leek erop dat het eerste team meestal meer bordpunten scoorde.

Omdat ik jarenlang in de Leidse schaakwereld heb rondgelopen, ken ik de meeste spelers wel en kan hun sterkte redelijk inschatten. Er volledig blanco instappen kan ook zo zijn voordelen hebben. Zo deed Maarten het en dat werkte goed. Ik had wel een binnenpretje toen Maarten, na winst op Bert van der Marel, zijn tegenstander complimenteerde dat hij toch best aardige zetten had gedaan. Van der Marel, met nog niet zo lang geleden een rating van ruim 2200, accepteerde het compliment gelaten en gaf in de tweede partij nog een cadeautje door in een eindspel met dame voor hem en toren en loper voor Maarten eerst wat pionnen weg te geven en daarna mislukte de poging om Maartens vesting te slopen. Ik had al gerekend op een eerste puntverlies van ons team, maar ook hier zag onze speler de tegenstander een vijandelijke pion vastpakken om op dat moment te bedenken dat dit direct zou verliezen. Daardoor wonnen we net met 4½-3½.

In de zevende ronde verloor het eerste onverwacht, zodat bij het ingaan van het blok onderlinge wedstrijden de stand was:
1. SHTV 2            8-16
2. OEW 1             8-15
3. SHTV 1            8-14

Het prestigeduel tussen de twee SHTV-teams volgde als eerste. Voor mijn gevoel staat een onderling duel de laatste jaren op elk snel- en rapidteamkampioenschap op het programma en even zo vaak wint de jeugd. Deze keer was geen uitzondering. Het eerste bleek terecht het eerste team te zijn en won met 5½-2½. Wellicht leverde dit iets te veel euforie op bij het eerste. Wij van de ervaring wisten natuurlijk dat je vooral kampioen wordt door van de kleintjes te winnen en niet zozeer van de topploegen. In ieder kwam het eerste in de volgende twee ronden niet verder dan gelijke spelen tegen Op Eigen Wieken en tegen Haeghe Ooievaar, teams die het tweede vervolgens met 6-2 versloeg. Als nummers 3 en 4 van de ranglijst niet echt kleintjes, maar toch. Hiermee was het verschil gemaakt. De laatste ronden verliepen redelijk probleemloos en daarmee ontstond de volgende eindstand:

1. SHTV 2            13-24  74 bordpunten
2. SHTV 1            13-22  74 bordpunten
3. OEW 1             13-21

Enkele spelers spraken na afloop de hoop uit op een verslag met uitgebreide analyses. Daar sta ik zeker voor open, dus als iemand nog partijen met analyses aanlevert, wordt dit stuk nog uitgebreid.

De persoonlijke scores uit 26 partijen, met tussen haakjes de TPR. Dit is een inschatting gebaseerd op de opgeven teams en wie ik herkende in de wedstrijden, dus het klopt vast niet helemaal. Misschien nog een update als op de toernooisite de individuele resultaten zijn te vinden.

SHTV 1:    
Thomas Alvares 13½ (1976)
Hubert Schoen 18½ (2005)
Robin van Leeuwen 21½ (2080)
Olav van Leeuwen 20½ (1948)
     
SHTV 2:    
Maarten Stolte 19½ (2153)
Wouter Noordkamp 20 (2053)
Bart van den Bosse 17½ (1940)
André Wagner 17 (1908)