SHTV 3 in mineur

Drie weken na de nederlaag tegen DD 3 moesten de mannen van SHTV 3 weer naar het Nationaal Schaakgebouw, dit keer om aan te treden tegen DD 5. Zij hadden verrassend gelijk gespeeld tegen de op papier sterkere clubgenoten van DD 3 en hun tweede wedstrijd gewonnen van Rijswijk 3. Van onderschatting was zeker geen sprake, maar als playing captain eiste ik niks minder dan een teamoverwinning.

De avond begon rommelig. We begonnen om 19.45 uur maar met 6 spelers achter de borden, niet echt fijn voor de rust in het team en om geconcentreerd aan de wedstrijd te beginnen. Een half uur later waren er weliswaar 8 borden bezet, maar stond ons laatste bord (André Wagner viel in voor Justus van Klaveren) door een onnauwkeurigheid al verloren. André vocht nog voor tegenkansen, maar een toren achterstand was te veel van het goede. Deze snelle nederlaag werd opgevolgd door een nederlaag aan het topbord. Armin Segger, in de wedstrijd tegen DD3 nog reuzendoder tegen een 2100+ speler, kon deze avond dat kunstje niet herhalen.

Terwijl ik zelf na een wat slappe openingsfase perspectief op een goede afloop had, werd ik nog niet direct vrolijk op de andere borden. Als we hier een gelijk spel uit konden slepen zou heel mooi zijn.

Ons eerste punt kwam van Cor Kanters, die in een moeilijk eindspel kwam met aan beide zijden ver opgerukte vrijpionnen. Cor had een kwaliteit voorsprong en kwam met promotie in zicht zelfs een hele toren voor, maar daar stond een heel leger pionnen tegenover. Of het allemaal correct was heb ik niet kunnen zien, maar wel de glimlach op Cor’s gezicht en het punt op het wedstrijdformulier. Ons tweede punt moest komen van Jan Verheijen. Hij misrekende zich met stukkenruil en een paardvork die een kwaliteit op moest leveren, maar kreeg zelf ook een aanval van een paard te verwerken, waarna er juist materiaal verloren ging. Een fikse tegenvaller, waardoor ook het zicht op een gelijkspel verloren ging. Ook al omdat Piet Sikkes dit keer geen wonderen kon verrichten in het eindspel. Met een loper tegen een paard en met een pion minder kon de nederlaag niet worden voorkomen, waardoor we 4-1 achter stonden.

Theo Bovenlander speelde in de opening een onnauwkeurige zet, waardoor hij de stukken op de damevleugel niet kon ontwikkelen, terwijl een orkaan zijn hele koningsvleugel verwoestte met gevaar om mat te gaan of de dame te verliezen. Toen de orkaan wat ging liggen, was het de beurt aan Theo om wat terug te doen, maar in het eindspel met de dames nog op het bord stond Theo een kwaliteit en wat pionnen achter. Hij sputterde nog een eind tegen, maar moest de overwinning aan de tegenstander laten, waardoor de teamnederlaag een feit was.

Het slotakkoord was wel voor SHTV. Olav van Leeuwen boekte een mooie overwinning en zelf greep ik een aangeboden kans met beide handen aan om met materiaalwinst het eindspel in te gaan: