SHTV 1 sluit seizoen in Middelburg af met 6-2 overwinning

Op 23 april stond de laatste ronde op het programma. Een uitwedstrijd in Middelburg. Hoewel het niet op alle borden even gemakkelijk ging, behaalden we een ruime overwinning. Na deze laatste ronde staan we op de eerste plaats, met twee punten voorsprong op de eerste achtervolger. En toch zijn we (nog?) geen kampioen.

Door de coronagolf in het najaar werd een complete speelronde verplaatst naar mei en enkele losse wedstrijden naar juni. Omdat wij in de complete speelronde vrij zouden zijn, zijn we al uitgespeeld, maar hebben de twee achtervolgers nog twee wedstrijden om ons in te halen. De kans op de titel is buitengewoon klein. De kans om als tweede te eindigen en daarmee ook te promoveren is iets groter, maar waarschijnlijk grijpt SHTV 1 weer net naast promotie.

Om een beetje kans te houden, vond de teamleider dat er met minimaal 6-2 gewonnen moest worden. Dat zou verhinderen dat eerste achtervolger Krimpen 3 genoeg zou hebben aan twee gelijke spelen. Of dat iets waard is, zal later blijken, maar het lukte precies.

Voor de heenreis werd door de meeste chauffeurs de toeristische route gekozen langs de kust over de deltawerken. Helaas zorgde een afgesloten A4 voor een korte omweg, maar de meeste spelers waren op tijd. Zelfs Hans, die had gekozen voor een nog toeristischer route met de bus van Rotterdam naar Middelburg. Door OV-problemen koos hij uiteindelijk onderweg toch maar voor de trein.

Na iets meer dan een uur was het eerste punt al binnen. Meile – weer eens met wit – trof een jeugdspeler die de opening niet optimaal speelde. Meile had zo’n beetje alles wat je na de opening wilt: een mooi paard op f5 dat richting de zwarte koning keek, wat zwarte verzwakkingen op de damevleugel, een zwarte loper die zielig op h7 stond. Het kon nog een heel gevecht worden, maar toen zwart op het rampzalige idee kwam om zijn paard van f6 om te spelen naar d7, was het snel voorbij. Meile kon dat paard zomaar slaan, want als zwart met de dame zou terugslaan, kreeg hij een mooie batterij met Dg4 met matdreiging op g7 en een aftrekaanval met Ph6 schaak op de ongedekte dame op d7. Daar zou niets tegen te doen zijn. Wie het niet kan volgen, raad ik aan de genoemde op het bord te zetten en er eens rustig naar te kijken. Precies dit gebeurde: zwart sloeg terug op d7, haalde de aftrekaanval eruit met Kg8-h8 en sloeg zich voor het hoofd toen Meile mat zette. Vervolgens had Meile ruim de tijd om Middelburg te verkennen.

Peter had maar een paar minuten langer nodig, maar leek wel veel meer zetten te doen. Met zwart had hij ergens in de opening een pion gewonnen en ook stonden de witte stukken nogal raar: een loper op h1, koning op g1, toren op f1 en paard op e1. Peter won een tweede pion op b2 en omdat de dames ook direct geruild werden, leek hij een gemakkelijk te winnen eindspel te krijgen. Tot mijn schrik liet hij echter wits enige actieve stuk, de toren op a1 (ahum) toe om via Ta1-b1 een zwart paard op b2 aan te vallen en daarna een pion terug te winnen op b7. Gelukkig had Peter verder gekeken, want het aangevallen paard ging via c4 naar d2, waarna de toren op f1 ingesloten bleek. Wit geloofde het toen verder wel.

Bij Hans op bord 3 ging het een stuk stroever. Na de opening leek het daar nog niet op. Hij pakte een gambietpion, waarvoor zwart wel wat activiteit kreeg, waaronder een paard op d3 ondersteund door een pion op c4. Deze constructie leek door Hans gemakkelijk ondergraven te worden, maar ineens gooide zwart de f-lijn open, waardoor er drie stukken, waaronder het paard op d3, begerig naar f2 keken. Hans leek dit niet optimaal op te lossen, want het eindresultaat was dat hij een kwaliteit moest geven en zijn koningsstelling open lag. In de slotstelling kon zwart eeuwig schaak geven met zijn dame. Hij kon ook proberen om zijn toren erbij te halen om mat te zetten, maar dan kon wit wellicht zelf eeuwig schaak geven of zijn paard erbij halen om mat te zetten. Ingewikkeld dus. Zwart ging voor het halve punt, maar in de analyse bleek dat hij  met de juiste zetvolgorde ook kon winnen.

Een rondje langs de borden stemde niet heel vrolijk. Rik meende slim zijn dame te kunnen ruilen voor twee torens om daarna een extra wit stuk te pakken, maar omdat wit tussendoor een toren aanviel, hield Rik een toren en twee stukken over voor een dame. Op zich prima, maar de zwarte stelling leek als los zand aan elkaar te hangen en wit had een lastige vrijpion. Nog niet duidelijk dus. Gert-Jan leek met zwart prima bezig, maar ineens stonden er witte vrijpionnen op e5 en d5 die vrolijk door leken te kunnen lopen. Ook had zwart een ernstige zwakte op g6, waar wit op af kon gaan met nare dreigingen tegen de zwarte koning. Gert-Jan dacht lang na om de problemen het hoofd te kunnen bieden. Karl had een iets beter eindspel, omdat hij de meerderheid op de damevleugel had, waar zwart die meerderheid weliswaar aan de andere kant van het bord had, maar met een dubbelpion kon zwart daar niet veel mee. Ton probeerde manmoedig zijn remisereeks te doorbreken, maar leek weinig te bereiken. Wouter had met wit een pion gewonnen, maar zijn dame stond wat moeilijk, zwart had het loperpaar en ook een pion van Wouter had het lastig.

Toen keerden de kansen. Weliswaar verloor Rik toch nog onverwacht, maar het denken van Gert-Jan had in ieder geval een zet opgeleverd die de opmars van de witte pionnen verhinderde. Wit had dat alleen niet door. Daarna waren de zwarte problemen voorbij en na nog een paar onnauwkeurige witte zetten wist Gert-Jan zelfs snel te winnen. Ton gaf na afloop aan onverantwoord geforceerd te hebben, maar dat had wel succes want hij bereikte een toreneindspel met een pion meer. Dat leidde ook tot winst.

Teamgenoten die Wouter na afloop aanspraken, vroegen wat er op zijn bord gebeurd was, want ze vonden zwart beter staan. Wouter zelf dacht alles prima onder controle te hebben en een prima stelling te hebben, maar dat bleek Stockfish toch niet met hem eens te zijn. Toen de stelling naar zijn gevoel wel dreigde te ontsporen, en de zwartspeler ook dacht te kunnen winnen, bleek het allemaal net houdbaar. Het resultaat was dat de stelling versimpelde en wit nog steeds een pion meer had. Toen zwart vervolgens even aarzelde, nam Wouter het initiatief ineens weer over en was het snel mat.

Tot slot maakte Karl nog remise, waarmee de eindstand op een 6-2 overwinning uitkwam. Het seizoen werd afgesloten met een gezellig etentje op de markt van Middelburg. Iedereen was wel te spreken over de bezoekjes aan Zeeland, alleen het resultaat in Scherpenisse viel wat tegen. Volgend jaar weer? Aan een kant zou dat leuk zijn. Het aantal Zeeuwse teams in de 4e klasse lijkt echter langzaam af te nemen, en we hopen natuurlijk vooral op de derde klasse.