SHTV 1 met overwinning de winterstop in

Op 15 december behaalde SHTV 1 de volle twee matchpunten, na een enerverende strijd tegen DD 2. Omdat de Bosbeskapel niet beschikbaar was, speelden we in De Kameleon, samen met SHTV 2, onder de bezielende leiding van André. De wedstrijd kende een spannend verloop, wat uiteindelijk resulteerde in een 4½-3½ overwinning.

Bij Peter was al snel een stelling bereikt waar voor beide spelers weinig eer meer viel te behalen, waarna remise een feit was. Bij Hans was het tegengestelde het geval: een mooie en best ingewikkelde partij waarbij niet één twee drie duidelijk was wie beter stond. Na afwikkeling resteerde een eindspel met gelijke kansen waarbij Hans’ tegenstander pardoes de partij weggaf na een listige paardvork. Punt voor ons met een stand is 1½-½ in ons voordeel, waarbij de resterende partijen zeker niet minder stonden. 

Voor Twan reden om remise aan te bieden. Dit was Twan’s laatste wedstrijd voor SHTV dit seizoen, want hij verhuist begin volgend jaar –voor een stageperiode- naar het buitenland. Bedankt voor je inzet, Twan!

De partij van Alex zag er ondertussen veelbelovend uit, met twee pluspionnen. Maar op een bepaald moment werden de witte stukken actiever en kon Alex, na een heldhaftige verdediging, jammer genoeg zijn kruit niet meer droog houden.

De stand was inmiddels 2-2 , met nog 4 partijen te gaan waarop nog geen peil te trekken was.
Sander had inmiddels twee pionnen geofferd voor actief spel, maar liep flink wat bedenktijd achter. Door het actief plaatsen van zijn stukken kon hij op listige wijze de dame van zijn tegenstander winnen en daarmee de partij.

Justus was ondertussen in een eindspel terecht gekomen met ieder een dame en een flink aantal pionnen. Eén van zijn boertjes stond op promoveren, maar de dolende dame van de tegenstander kon eeuwig schaak houden, waarna het punt gedeeld werd.

Met een voorsprong van 3½-2½ had Maarten 2 torens+paard tegen dame+loper op het bord gekregen. Was het remise te houden, of wellicht nog gewonnen voor hem?
Geen van beide, want na een misrekening konden we helaas een nul bijboeken.

Wouter (“het moet zeker weer van mij komen”) was in een eindspel terechtgekomen met een sterk paard tegen een duidelijk mindere loper en had veruit de beste kansen. Zijn tegenstander probeerde met alle macht te keepen, maar Wouter wist knap de klus te klaren en was onze matchwinner. De onderstaande analyse van Wouter spreekt voor zich.