De vijfde ronde; DSC H3 - SHTV H2

Voor de eerste partij na de winterstop moesten we onder gure omstandigheden door steegjes en langs grachten opzoek naar de nieuwe speellocatie van DSC.

Het leek alsof René met zwart een loper offerde, maar na afloop hoorde ik hem zeggen dat hij had overzien dat deze bleef hangen. Hij kreeg er wel wat rommelkansen voor, maar de tegenstander bleef opletten. Uiteindelijk dreigde wit met een matnet, waarop René maar één oplossing zag n.l. lang rokeren, maar ook hier lette de tegenstander goed op en wees René erop dat hij vele zetten terug kort had gerokeerd. Een paar zetten later was het mat.
Ed bereikte met wit niet veel en kreeg een remise aanbod. Er stonden nog een paar borden slecht, zodat ik het aan hemzelf liet. Na het bekijken van de andere borden besloot Ed om het aanbod aan te nemen.
Theo had weer eens wat geofferd, slechts een kwal dit keer. Het gaf leuke kansen, maar de tegenstandster verdedigde nauwkeurig, zodat ook dit in een remise eindigde.
Evert verrekende zich kort na de opening, waarop het witte initiatief koste zwart een cruciale pion gevolgd door nog een fout en een tweede pion. Hierna konden de stukken in het doosje.
Martijn werd met zwart geconfronteerd met een ruw en slecht gemanierd persoon, niet zijn tegenstander, maar waar de variant naar vernoemd is. Martijn bedacht ter plekke een paardoffer om de witte koning in het centrum te houden, alleen wist hij hier niet het actieve vervolg aan te geven waar dit om vraagt. Wit nam het initiatief over ruilde dames en tikte de partij geduldig uit.
Zelf speelde ik al vrij snel een onnauwkeurig zet kon in het vervolg de schade niet meer repareren.

Rik speelde een partij met een hoog spektakelgehalte, wat hijzelf wel wilde verslaan:
Op zet negen deed mijn tegenstander een dubieuze zet die ik beantwoorde met een nog dubieuzer offer. Soms kan je het gewoon niet laten..........
Tegenstander greep echter onmiddellijk mis en ik kwam in een mooie stelling met plus drie. Maar enorm tactisch, en dan moet je stockfish of Theo Bovenlander heten om dat tot een goed einde te brengen. Mijn spel verwaterde, de minuten en seconden vlogen als een schaduw heen en resteerden in een kansloos eindspel.
Jammer maar helaas. Volgende keer beter!