D-teams doen mee aan clubkampioenschap

Nadat een paar weken geleden de C- en E-teams hun regionale kampioenschap hadden gespeeld, was het op zondag 10 oktober de beurt aan de AB- en D-teams. Speelzaal was de fraaie bibliotheek De Boekenberg in Spijkenisse. SHTV had alleen twee D-teams ingeschreven. De schakers die in aanmerking komen voor het AB-team, doen mee aan allerlei individuele en clubtoernooien en waren toe aan een dagje zonder schaken.

Het was van tevoren al duidelijk dat onze D-teams niet mee zouden doen om de prijzen. Daarvoor deden er te veel teams mee met hele sterke spelers. Ik maakte me vooraf een beetje zorgen: zou dat niet ten koste gaan van het humeur van onze schakers? Het werd me al snel duidelijk dat ik me daar niet druk over hoefde te maken. Het leek wel of de jongens alleen maar vrolijker werden van weer een nederlaag. En de winstpartijen van Tijmen werden gevierd als teamoverwinningen.

Nadat beide teams de lunchpauze ingingen met een gelijkspel en vijf nederlagen, moest het onvermijdelijke gebeuren. Bij oneven aantallen is er telkens een team dat een reglementaire overwinning mag claimen. Maar dat ga je natuurlijk niet zo brengen. “Mat in drie”, “Mijn tegenstander zag het helemaal niet meer zitten”, “Ik had deze keer maar zes zetten nodig”. Dat waren de verhalen waarmee de snelle terugkeer uit de speelzaal werden verklaard. Kortom: beide teams konden hun eerste feestje bouwen en deden dat met overgave.

En nog een manier om punten te halen: een onderlinge strijd. Huseyin was de eerste die weer terug was. “Gewonnen van Tijmen”. En daarna Lennart die beweerde dat hij Bart had verslagen. Weer een paar sterke verhalen … of nee toch niet: het was nog waar ook. Yoyo bracht tegen Jonathan de stand op 2-1. En daarna bracht de strijd tussen Hasan en Caspar de beslissing: en het werd warempel een 3-1 overwinning voor D2. Een belangrijke les voor je hele schakersloopbaan: onderschat nooit een tegenstander!

Gelukkig herstelde D1 zich in de laatste twee rondes en gebroederlijk eindigden beide teams met vijf matchpunten op de een na laatste plaats. En uiteindelijk was het verschil met de middenmoot maar klein.

De meeste van onze schakers zijn uit 2010 en mogen het volgend jaar nog een keer proberen. We gaan een heel jaar lang veel schaken en veel oefenen (hoop ik), en dan moeten de overwinningen vanzelf komen. Maar ook als je verliest kun je met elkaar nog een hele gezellige dag hebben.