SHTV 2 op het podium bij HSB-snelschaakkampioenschap

Op 3 maart werd in Delft het HSB-snelschaakkampioenschap voor teams gehouden. 19 teams speelden uiteindelijk in twee finalegroepen om de prijzen en de eer. SHTV 1 eindigde onderin de middenmoot van groep A, SHTV 2 werd derde in groep B. In tegenstelling tot de titel zal dit verslag over de prestaties van het eerste gaan om de simpele reden dat ik niet alles van het tweede heb kunnen volgen. Misschien kan iemand nog wat aanvullen.

Tot vlak voor aanvang van het toernooi was nog spannend of we wel de acht benodigde spelers voor twee teams zouden hebben, maar met dank aan Meile lukte dat precies. Het toernooi bestond uit een voorronde waarin de teams in een poule van 10 eenmaal tegen elkaar speelden, gevolgd door twee finalegroepen waarin de spelers in een wedstrijd twee keer tegen elkaar zouden spelen. 27 partijen in totaal.

SHTV 2, bestaande uit Olav van Leeuwen, Gert-Jan Willighagen, André Wagner en Meile Tamminga begon dusdanig goed dat men even bang was in groep A terecht te komen, maar dat lukte uiteindelijk niet. In finalegroep B gingen de resultaten wat op en neer, met als hoogtepunt een 7-1 overwinning op Voorschoten 2, de uiteindelijke nummer twee met twee 2000-spelers aan de bovenste borden.  Het eindresultaat was prima met een derde plaats. Haeghe Ooievaar bleek in deze groep duidelijk het sterkste.

SHTV 1 met Stijn Gieben, Wouter Noordkamp, Peter Vorstermans en Alex Hut begon juist buitengewoon matig met slechts één matchpunt na vier wedstrijden. Op papier waren de vier tegenstanders ook de sterkste teams in de poule, maar zou een vijfde plaats, goed voor finalegroep A, net haalbaar moeten zijn. En inderdaad, het herstel zette in met twee overwinningen tegen zwakkere teams. Stijn en Wouter waren erg ontevreden met hun spel en score, zelfs zodanig dat Stijn maar opperde om ons te richten op een plek in groep B. Een blik op het prijzengeld hielp hier trouwens ook bij. Alex en Peter vonden dat maar niets. Ook wel te begrijpen, want Alex was na een moeizame start net lekker op gang gekomen. We maakten het ons nog erg moeilijk door van Schaakhuis te verliezen (en nee, dat was niet opzettelijk), zodat in de laatste ronde het – voor sommigen – prestigeduel tegen Voorschoten 2 gewonnen moest worden. Doordat Wouter een wat onverdiend halfje pakte, lukte dat net en was plaatsing voor de A-finale een feit.

Opvallend was overigens de uitwerking van de nieuwe FIDE-regels, waarbij een onreglementaire zet niet meer direct tot verlies leidt. Als je claimt, krijg je er een minuut bij, maar je kunt ook besluiten door te spelen. Dat betekent in feite dat je een gratis zet krijgt als de ander zich schaak laat staan, omdat de tegenstander de zet daarna alsnog het schaak moet opheffen. Dit leidde tot bijzondere situaties. Zo bleek het corrigeren van de klok niet voor iedereen even eenvoudig waardoor de tijdswinst al snel meer dan een minuut voor beide spelers was. Alex claimde een keer een onreglementaire zet door de klok stil te zetten en daarna te gaan nadenken of hij een zet zou doen of toch tijd erbij wilde. Het leek onwaarschijnlijk dat dit de intentie van de nieuwe regels was en beide spelers concludeerden na afloop dan ook dat het stilzetten van de klok waarschijnlijk al betekent dat je er tijd bij wilt en het nadenken of je überhaupt wilt claimen, in eigen tijd moet.

De finale verliep min of meer naar onze mogelijkheden. Alex had de voorronde met 5 uit 5 afgesloten en hoopte in de finale ook alleen maar enen te scoren. Hoewel de eerste drie ronden in 1-1 eindigden, bedoelde hij waarschijnlijk iets anders. Bij Peter lukt naar eigen zeggen in de finale niets meer en ook Wouter kende wel eens betere toernooien. Vele goede of gewonnen stellingen gingen verloren door al dromend over de winst door de vlag te gaan of simpelweg een stuk cadeau te doen met een combinatie van één zet diep. Zelfs de overwinningen waren niet altijd even goed doordacht. Tekenend was Wouters overwinning op Ted Barendse, waarin Ted opgaf voordat Wouter überhaupt door had dat hij gewonnen stond.

Stijn was de ster van het team. De ochtenddip was snel vergeten en hij scoorde in de finale een TPR van bijna 2300. Zo haalde hij 1,5 uit 2 tegen de eerstebordspeler van Schaakmat Westland 1. Vraag van Stijn na afloop: “Kan hij eigenlijk een beetje schaken?” Tja, hij is IM met een rating van 2435.
Stijn: “Aha, dat verklaart waarom hij in de eerste partij geen remise wilde.”

Uiteindelijk eindigde SHTV 1 als zevende van de tien met 6 matchpunten uit 9 wedstrijden. Zeker niet verkeerd en het was bovendien een gezellige dag, ook niet onbelangrijk.

De scores van SHTV 1 (van het tweede heb ik ze helaas niet): Stijn 16 uit 27, Wouter 10, Peter 8, Alex 15