SHTV 3 knokt zich langs HSV 1

Justus van Klaveren opende de score. Vanuit de opening had hij het initiatief in een open stelling en pakte snel materiaalwinst en kort daarna de overwinning.

De partij van Ruben Wiegerink was (in zijn eigen woorden) niet om naar huis te schrijven. Hij kwam lekker uit de e4-e5-opening en ging vroeg met zijn dame op pad. Hij leek een toren te winnen, maar de dame werd toen ingesloten door twee paarden. Ruben pikte nog een paard mee in de strijd, maar moest met ongelijk materiaal knokken voor remise. Zijn tegenstander wist niet hoe hij kon profiteren en de vrede werd getekend.

Meile Tamminga speelde op het topbord tegen Franck Melssen. Er kwam een Hollandse partij op het bord, waarin beide heren voorzichtig speelden. Na ruil van de lichte stukken blunderde Meile een pion weg. Toen Franck remise aanbood (zie diagramstelling) besloot Meile vanuit teambelang het aanbod aan te nemen. Er had nog een spannend eindspel uit kunnen komen. Hoe weegt de zwarte vrijpion op d4 op tegen de pionnenmeerderheid van wit op de damevleugel?

[FEN "7k/pp5p/6p1/8/2PpPn2/1P3P2/P4K1P/5B2 w - - 0 1"]

Theo Bovenlander had een gelijk opgaande partij en ook de stelling met de zware stukken waarin de tegenstander remise aanbood leek nog in evenwicht. Zonder overleg met de teamleider, maar met vuur in de ogen, speelde Theo door. De tegenstander bleek in zware tijdnood en moest steeds wel de goeie zetten vinden. Stelling en tijd deden hem de das om en zo had Theo zijn pleister op de open wond uit de vorige externe partij.

Naast hem ging het juist andersom met Olav van Leeuwen. Olav speelde een goeie partij en sloeg remise af, omdat er zeker nog muziek in de stelling zat. Toen de stukken letterlijk uit elkaar werden gespeeld, kostte het te veel tijd om de goede zetten te vinden en de tegenstander speelde het rustig uit en verbeterde zijn stelling tot de tijd van Olav op was.

Ed Olvers speelde met beide lopers gefianchetteerd. Een open partij waarin Ed iets beter stond en ook nog een pion won. Maar de tegenstander ruilde goed af naar een eindspel met lopers van ongelijke kleur en juist toen Ed aan een remiseaanbod dacht, greep de tegenstander goed mis en kon Ed mat in 1 zetten.

Inmiddels stond ik zelf in een verloren eindspel, waarin ik tegen beter weten in nog zocht naar tactische grappen. De partij ging na een snelle dameruil gelijk op, alleen het kostte mij veel meer moeite en tijd om het evenwicht te bewaren. De zwarte stukken konden makkelijker van plan switchen en het sneuvelen van een pion was de inleiding tot erger. Toen hoorde ik dat Eric Alvares ook had gewonnen. Ik had al een tijd niet kunnen kijken bij zijn partij, hij stond goed, maar ik zag dat tijd ook daar een rol ging spelen. Met de 5-2 op het scorebord kon ik mijn tegenstander feliciteren. Balend van mijn eigen nederlaag, blij om het teamresultaat.

SHTV 31697-HSV 115825-3
1Meile Tamminga1779-Franck Melssen17510.5-0.5
2Ben Spierings1706-Hans de Haan17790-1
3Olav van Leeuwen1843-Fred v/d Holst16910-1
4Theo Bovenlander1759-Bert Corneth18181-0
5Ed Olvers1734-Bert Gerritsma14891-0
6Justus van Klaveren1504-Patrick Roeleveld14891-0
7Eric Alvares1596-Hans Coenders13411-0
8Ruben Wiegerink1652-Peter Huybens13000.5-0.5