Roestig begin

Het is op voorhand geen gemakkelijke opgave om een team dat gedegradeerd is weer de andere kant op te loodsen. En als het dan in de eerste wedstrijd gelijk niet helemaal gaat zoals je wilt, wordt het duidelijk dat het een zwaar seizoen gaat worden. Er zijn twee concurrenten voor het kampioenschap, waarvan Rijswijk 3 in de laatste ronde op papier de zwaarste is als mededegradant, maar ook onze eerste tegenstander (die vorig jaar net geen kampioen werd, maar wel het grootste aantal bordpunten binnenhaalde) mocht niet onderschat worden.

We hadden twee vacatures in het team, maar omdat er negen spelers beschikbaar zijn hoefde er slechts één reserve te worden aangeboord. Ben was tegelijkertijd captain van het eerste team en werd ontzien, want spelen in de ene wedstrijd en leiding geven in een andere is niet echt goed te doen. Hij werd daarom vervangen door Armin, wat toch minimaal een gelijke ruil. Ik heb mezelf aan-gewezen als vaste invaller en speelde op de plaats van Piet Sikkes. Een goede slagorde, dacht ik, maar DD had twee troeven zonder rating meegebracht!

Het ging allemaal niet van een leien dakje. Danny Lindhout heeft vorig jaar door omstandigheden niet zo vaak gespeeld en kwam al snel in een moeilijke stelling terecht. Zijn tegenstander speelde heel geconcentreerd en liet niet los. Als gevolg daarvan stonden we binnen een uur een punt achter. Gelukkig zag het er bij Jan van Delden daarentegen juist gunstig uit, terwijl aan de topborden niet veel gevaar te vrezen was. Nog niet. Alleen de andere Jan had het moeilijk, maar zoals ik me heb laten vertellen was zijn opponent de sterkste van het team.

De ‘betonschaker’ van het team was Nico Gouzij die geen moeite had met de stand gelijk te houden. Hij had een licht overwicht, maar de zwartspeler liet zich niet piepelen en het punt werd gedeeld. Niet lang daarna bleken schrik en vreugde dicht bij elkaar te liggen. Eduard wist vanuit een rustige stelling voor-deel te behalen en dwong zijn tegenstander tot overgave. Armin was wat enthousiast aan de gang gegaan en had twee stukken voor vier pionnen geofferd. Zijn solide spelende tegenstander, die in onze gelederen geen onbekende is, hield echter alles onder controle, wat leidde tot een onhoudbare positie voor onze man. Wederom stonden we een punt achter.

Aan de laatste twee borden werd op dat moment al duidelijk dat daar iets te verdienen was, want Jan van D. stond duidelijk beter en René had met actief spel zijn zwarte stelling naar een beter toreneindspel weten af te wikkelen. Ik had zelf een dynamische stelling met allerlei tactische dreigingen, waarin beide spelers niet altijd even nauwkeurig speelden. Een lopereindspel restte en gelukkig zag ik kans met een pionoffer mijn loper voldoende activiteit te bezorgen, waarop de witspeler remise aanbood. Hetgeen werd aanvaard.

De tegenstander van Jan van D. zag het kort daarna niet meer zitten en gaf op. Gelijk (3-3) en Jan V. stond moeilijk, terwijl René een actieve toren tegen een passieve toren had. Zijn tegenstander bood in hoge tijdnood remise aan, wat werd afgeslagen. Terecht, want er ging een witte pion vallen en René bleef op winst spelen. In hogere zin was de witte stelling al niet meer te houden en toen de witspeler door zijn vlag ging was hij aanvankelijk verbolgen, maar achteraf kon worden aangetoond dat het echt over en uit was.

Alle blikken richtten zich toen op bord 4, de nog immer doorploeterende Jan Verheijen... De morele steun mocht niet meer baten en hij moest opgeven.

Een gelijkspel om mee te beginnen. De komende vijf wedstrijden zullen cruciaal zijn en moeten allemaal gewonnen worden om in de laatste ronde de kans op promotie in eigen hand te hebben. Het wordt een zwaar seizoen.

 

SHTV 3 (1701)                      DD 5 (1613)                         4-4
Eduard Supit (-)                   Peter Zwolsman (1784)               1-0
Nico Gouzij (1719)                 Erik van der Graaf (1735)           ½-½
Armin Segger (1883)                Max van Herpen (1577)               0-1
Jan Verheijen (1616)               Stephan Boeters (-)                 0-1
André Wagner (1682)                Maurice Westerhuis (-)              ½-½
Danny Lindhout (1677)              Frans Engering (1576)               0-1
René Weerts (1650)                 Dimitri Karagantcheff (1413)        1-0
Jan van Delden (1674)              Toon van Weel (1595)                1-0