Het enige kampioenschap van het seizoen

Drie teams (Bobby Fischer, Promotie 4 en SHTV 2) begonnen aan de slotronde in Zoetermeer met 10 matchpunten. Voorop stond de noodzaak om te winnen, daarnaast moest er nog op de bordpunten gelet worden.

Kort na aanvang waren er volgens mij drie van onze spelers niet erg gelukkig met wat er op het bord was verschenen. Gelukkig waren er minstens net zoveel spelers die geen enkele reden tot klagen hadden. Olav, waarbij de machine dit seizoen af en toe haperde, had nu weer een zo voor hem karakteristiek partijtje. Je neemt f-, g- en h-pion loopt ermee naar de overkant en de stukken kunnen in het doosje. Schaken kan zo simpel zijn.

Zelf zocht ik naar complicaties in plaats van het voor de handliggende toren op open lijn. Spoedig werd de rekening gepresenteerd. Dit gaf me gelegenheid te kijken hoe aan de andere borden ging. Ton kon schijnbaar eenvoudig een speculatieve aanval afslaan met een stuk meer.

(Bobby Fischer bleek al drie remise op het scoreblaadje te hebben, dus daar hoefde we ons geen zorgen meer om te maken.)

Jaimy moest een stuk geven voor twee pionnen, maar die verdwenen snel waarna de laatste pion van de Botwinnikspeler de beslissing bracht. Ed had weinig problemen tegen een invallende jeugdspeler. De tegenstander van Gert-Jan zat in vliegende tijdnood en kreeg het ene probleem na de andere gepresenteerd. Zijn capitulatie betekende 4-2.

(Bij Promotie stond het nog 0-0, ze probeerden alles eruit te halen wat erin zat.)

Evert deed zijn dame in de aanbieding, maar de tegenstander miste de combinatie. Bij Niek die aanvankelijk erg goed stond was het beste er vanaf. Toen ik later de stelling met Fritz bekeek, gaf deze van de drie mogelijke zetten er twee met duidelijk voordeel voor Botwinnik. Met de keuze voor de derde mogelijkheid deed nu deze speler zijn dame in de aanbieding en Niek zag het wel. Met een remise van Evert werd het wachten op het eerste punt van DD.

DD tegen Promotie stond nog steeds 0-0. “7½”, hoorde ik hun teamleider zeggen. Dat hadden ze nodig.

De eerste twee borden van DD gingen merkwaardig genoeg ten onder aan de tijdnood van hun tegenstanders. Doch voor de onderste borden was de druk te groot.

Uiteindelijk zijn we kampioen met 2½ bordpunt voorsprong na een seizoen waarin we slechts drie keer een invaller nodig hadden. Wel lekker dat die invallers drie uit drie haalden.

Iedereen bedankt en gefeliciteerd met deze teamprestatie.

Botwinnik 2 (1727)                     SHTV 2 (1810)                            2½-5½
Dave Eijsbroek (1776)                  Gert-Jan Willighagen (1765)               0-1
Alfons Termaat (1788)                  Ton Bodaan (1951)                         0-1
Peter Heek (1733)                      Evert Baak (1839)                         ½-½
Thomas van Beekum (1777)               Karl Baak (1794)                          1-0
Gerard Arp (1700)                      Olav van Leeuwen (1882)                   0-1
Ed Eveleens (1627)                     Jaimy Luk (1762)                          1-0
Mischa van Spronsen (1691)             Niek Wisse (1737)                         0-1
Merijn Albers (-)                      Ed Olvers (1752)                          0-1